Alles hebben…. maar ik voelde me verre van gelukkig of compleet. Zo frustrerend, zo onbegrijpelijk. Mezelf verdrinken in afleiding; veel te veel dingen doen. De schep hooi op mijn vork werd groter en groter. Gek genoeg lukte alles wat ik wilde doen, maar het gaf geen verlichting. Alle activiteiten en prestaties gaven mij slechts afleiding,maar het lukte me niet om er van te genieten en tevreden te zijn.
“Iedereeen is jaloers”, “Voor jou is het een makkie”, “Jij hebt alles”….
Deze opmerkingen sneden door mijn ziel; mijn verstand vertelde me hetzelfde, maar ik voelde het niet, ik voelde niets.
Dor jaren van rationeel leven, presteren en alles zwart-wit benaderen, waren mijn verstand en gevoel losgeraakt van elkaar. Voelen was niet functioneel in mijn ogen. Alees moest “tastbare” functie hebben. Mijn leven bestond uit hard werken, presteren, materialisme en aanzien krijgen. Moe zijn mocht niet van mezelf, verdrietig of blij zijn evenmin.
Uiteindelijk was ontspannen niet meer mogelijk en kreeg ik steeds meer het besef dat er iets miste.Er begonnen lichamelijke klachten te manifesteren; slapeloosheid, trillen, buikklachten, hartklioppingen en hyperventilatie. Ik snapte er niets van. Ik at toch gezond? Ik sportte toch veel? Alles lukte toch altijd? Ik deed toch alles volgens het boekje?
Zo werd mijn eigen waarheid….. of leugen, mijn ondergang. Ik kon het niet meer behappen.
Ruim twee jaar zie ik Peter nu. In het begin was ik sceptisch, maar ook angstig. Voelen was zo onbekend en onvertrouwd geworden dat het niet meer lukte. Alles deed ik in en met mijn hoofd en ik wilde dat niet loslaten uit angst voor het verliezen van mijn zelfvoorgehouden”echte” ik.
Gedurende een lange en zeer leerzame weg kwam ik steeds meer in contact met mijn gevoel. Ik begon te beseffen dat, door mijn aangeleerde denkmechaniek, ik niet meer kon en mocht voelen.
Ik leerde te voelen, te detecteren wanneer ik mijn gevoel negeerde. Langzaam maar zeker kwamen verstand en gevoel meer in balans. Ik begon mij steeds beter te voelen.
Inzicht in mijn gevoel, genieten van mijn gevoel, treuren om mijn gevoel; ik vind het zo fijn dat dit allemaal kan nu. De positieve effecten op mijn fysieke en mentale staat zijn enorm.
Met gevoel ben ik completer, authentieker, kan ik dingen makkelijker accepteren en ben ik veel kalmer geworden.
Ik bezoek Peter nog regelmatig; mijn proces is nog niet klaar. Ik weet wel dat ik op de goede weg ben, want ik heb nog nooit zoveel zelfinzicht en innerlijke rust gehad als nu.
